12 czerwca - Błogosławiony Hilary Januszewski, kapłan i męczennik
O. Hilary Januszewski urodził się 11 czerwca 1907 roku w Krajenkach i nadano mu imię Paweł. Został wychowany po chrześcijańsku przez swoich rodziców Marcina i Mariannę.
Po ukończeniu szkoły w Gręblinie (gdzie jego rodzina mieszkała od roku 1915), kontynuował naukę w gimnazjum w Sucharach, z którego po jakimś czasie zrezygnował z powodu problemów finansowych swojej rodziny. Następnie przeniósł się z rodziną do Krakowa, gdzie kształcił się dalej, a w 1927 roku wstąpił do Zakonu Karmelitańskiego. Po ukończeniu nowicjatu we Lwowie 30 grudnia 1928 roku złożył pierwsze śluby zakonne. Po ukończeniu studiów filozoficznych w Krakowie został wysłany do Międzynarodowego Kolegium św. Alberta w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął 15 lipca 1934 roku. Otrzymawszy lektorat z teologii oraz nagrodę przyznawaną najlepszym studentom Rzymskiej Akademii św. Tomasza w roku 1935 powrócił do Krakowa.
Natychmiast po powrocie do Polski otrzymał nominację na profesora teologii dogmatycznej i historii Kościoła w seminarium zakonnym polskiej prowincji karmelitów w Krakowie. 1 listopada 1939 roku o. Elizeusz Sánchez-Paredes, prowincjał, mianował go przeorem wspólnoty. Wówczas Polska od kilku tygodni znajdowała się pod okupacją niemiecką. 18 września 1940 roku z krakowskiego Karmelu gestapo deportowało czterech braci. W grudniu tego samego roku po aresztowaniu kolejnych braci ojciec Hilary postanowił zgłosić się w zamian za uwolnienie najstarszego i najbardziej schorowanego brata. Od tego dnia rozpoczęła się jego kalwaria. Został osadzony w więzieniu na Montelupich w Krakowie, następnie w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen, a w kwietniu 1941 roku w obozie koncentracyjnym w Dachau. Był tam przykładem życia modlitewnego, dodając innym otuchy i nadziei na lepsze jutro. Wraz z innymi karmelitami, w tym także ze świętym Tytusem Brandsmą, zbierał się często na modlitwie.
Tymczasem w obozie koncentracyjnym, w baraku 25, wybuchła epidemia tyfusu. Aby opiekować się chorymi, zgłosiło się do władz obozowych trzydziestu dwóch kapłanów. Kilka dni później dołączył do nich dobrowolnie ojciec Hilary Januszewski. Jego apostolat trwał 21 dni, ponieważ zarażony tyfusem zmarł 25 marca 1945 roku na kilka dni przed wyzwoleniem obozu. Jego ciało skremowano w obozowym krematorium w Dachau.
Ojciec Hilary Januszewski został beatyfikowany 13 czerwca 1999 roku w Warszawie przez Jana Pawła II w czasie jego podróży apostolskiej do Polski. Przy tej okazji papież beatyfikował 108 męczenników polskich z czasów II wojny światowej, ofiar prześladowań nazistowskich.