5 listopada - bł. Franciszka Amboise, zakonnica
Urodziła się w roku 1427, prawdopodobnie w Thouars, we Francji. W wieku piętnastu lat została żoną Piotra II, księcia Bretanii, z którym razem została ukoronowana w katedrze w Rennes w roku 1450. Owdowiała w roku 1457, nie chciała powtórnie wychodzić za mąż, lecz skłaniała się ku życiu zakonnemu. W tym celu wybudowała w roku 1463 żeński klasztor karmelitański w Bondon za radą błogosławionego Jana Soretha, generała karmelitów.
Jednak jej wstąpienie do klasztoru nastąpiło dopiero w roku 1468. Przeniosła się następnie w 1477 do klasztoru w Nantes, także przez siebie ufundowanego. Dokumenty przedstawiają ją nam jako przeoryszę o silnym charakterze, obdarzoną matczyną wyrozumiałością i wyczuciem psychologicznym. Zachowała się kopia mądrych zachęt, jakimi odżywiała ducha swoich zakonnic. To jej zawdzięcza się wprowadzenie częstej komunii świętej (codziennej dla chorych) i czwarty ślub ścisłej klauzury. Zmarła 4 listopada 1485 roku. Jej testamentem były słowa, które wielokrotnie w swoim życiu wypowiadała: „We wszystkim, co czynicie, kochajcie coraz bardziej Boga”. Jej kult liturgiczny został zatwierdzony przez Piusa IX w roku 1863, w nagrodę za przywiązanie Bretończyków do Kościoła katolickiego i do swojej księżnej. Uważana jest za założycielkę francuskich karmelitanek. Beatyfikował ją Pius IX w 1866 roku.
