Aktualności

25 sierpnia - Św. Marii od Jezusa Ukrzyżowanego (OCD), dziewicy

Data publikacji: poniedziałek, 25-08-2025

Św. Mariam od Jezusa Ukrzyżowanego, zwana małą Arabką – Maria Baouardy - urodziła się w 1846 roku w rodzinie palestyńskiej należącej do Kościoła melchickiego, jako córka Libanki i mieszkańca Damaszku. Na chrzcie św. otrzymała imię Miriam. Była trzynastym dzieckiem w rodzinie, całe jej starsze rodzeństwo zmarło w wieku niemowlęcym.

We wczesnym dzieciństwie straciła rodziców, a następnie została rozdzielona ze swoim młodszym bratem Boulosem (Pawłem) i znalazła się pod opieką stryja, który niedługo potem przeniósł się z rodziną do Aleksandrii. Gdy miała trzynaście lat, stryj zaręczył ją z jednym z jego krewnych, jednak spotkał się z jej stanowczą odmową. Miriam pragnęła żyć wyłącznie dla Boga. Uwięziona przez stryja, próbowała nawiązać kontakt ze swoim bratem przez pośrednictwo muzułmańskiego służącego. Ten zgodził się udzielić jej pomocy pod warunkiem, że przyjmie islam. Gdy Mariam zdecydowanie odmówiła, wpadł w gniew, ciężko ranił dziewczynkę szablą w szyję, a następnie porzucił, jak sądził martwe zwłoki, na ulicy. Było to 7 września 1858 roku. Od tego momentu zaczyna się ciąg nadprzyrodzonych wydarzeń w życiu małej Arabki. Obudziła się w grocie, gdzie tajemnicza zakonnica opiekowała się nią przez 4 tygodnie, następnie zaprowadziła do kościoła i znikła. Przez kolejne lata Miriam ukrywała się przed rodziną i pracowała jako służąca. Tak trafiła do Marsylii, gdzie w rodzinie asyryjskich imigrantów była kucharką. Pod kierownictwem dobrego spowiednika w jej sercu zrodziło się pragnienie służby Bogu w zakonie. Niestety słabe zdrowie, a także towarzyszące jej nadprzyrodzone, mistyczne doświadczenia jak stygmaty, ekstazy, a nawet epizod lewitacji wzbudzały niepokój w wybieranych wspólnotach. W końcu zasugerowano Jej wybór bardziej klauzurowego Zakonu. Tak trafiła pod opiekę s. Weroniki, która pomogła Miriam przygotować się do przyjęcia do Zakonu Karmelitanek w Pau.

Do Karmelitanek została przyjęta w 1867 roku. Po odbyciu nowicjatu, wraz z grupą pięciu innych sióstr, w 1870 r. pojechała do Indii na zaproszenie biskupa miasta Mangalore, Marii Efrema, w celu założenia nowego klasztoru. W takiej samej sprawie 20 sierpnia 1875 wyruszyła wraz z dziewięcioma towarzyszkami do Betlejem. Pod wpływem wizji zaprojektowała klasztor w kształcie wieży Dawida i osobiście nadzorowała jego budowę. Mimo słabnącego zdrowia codzien zapierała się siebie i ze zdwojoną energią pracowała przy budowie. Gdy trzeba było osobiście "paprała się w wapnie i piasku" - jak obrazowo to określiła. 22 sierpnia 1878 r. upadła łamiąc lewą rękę. Szybko rozwinęła się gangrena i s. Miriam zmarła 26 sierpnia 1878 roku.

Mimo trudności, niepowodzeń i stałej duchowej walki z szatanem "pozostała wierna Bogu, w pełni Mu ufała, była pokorna i mała, nie szukając nigdy uznania dla siebie ze strony stworzeń, szukając tylko woli Bożej i Jego większej chwały". 

Została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II 13 listopada 1983 roku. 17 maja 2015 roku została kanonizowana przez papieża Franciszka w Rzymie. W kalendarzu Kościoła powszechnego jest wspominana 26 sierpnia, podczas gdy w zakonie karmelitów jej wspomnienie liturgiczne przypada na 25 sierpnia. Jej grób, miejsce pielgrzymek chrześcijan i muzułmanów, znajduje się w kościele Karmelu w Betlejem.

Więcej o "Małej Arabce" można przeczytać kliknij tutaj