Aktualności

I Kongres Rodziny Karmelitańskiej w Brazylii 2-3 sierpnia 2025, Aparecida, São Paulo. - relacja o. Petrônio de Miranda, O.Carm.

Data publikacji: wtorek, 30-09-2025

Z wielką radością brazylijska Rodzina Karmelitańska zebrała się w Narodowym Sanktuarium Matki Bożej z Aparecidy na spotkaniu naznaczonym duchowością, braterstwem i doświadczeniem poświęcenia się Karmelowi. Były to dwa dni umacniania duchowości karmelitańskiej, aby z zapałem w sercach, entuzjazmem i ufnością kontynuować misję w świecie.

„Wejdź na górę, aby kontemplować i zejdź z równiny, aby ewangelizować”.

Ta myśl arcybiskupa Aparecidy, Dom Orlando Brandesa, podsumowuje to, czego my – zakonnicy, zakonnice, świeccy mężczyźni i kobiety – doświadczyliśmy w dniach 2–3 sierpnia 2025 r. w Narodowym Sanktuarium w Aparecidzie w São Paulo podczas naszego I Kongresu Rodziny Karmelitańskiej Brazylii, w którym wzięło udział ponad 700 osób.

Oprócz przedstawicieli 41 Sodalicji Prowincji Karmelitańskiej Fluminense, przedstawicieli Prowincji Karmelitańskiej Pernambuco, zakonników i osób świeckich Trzeciego Zakonu i Bractw oraz Komisariatu Generalnego Parany - Osoby Świeckie i Bracia - w uroczystości wzięły udział również Siostry Karmelitanki Misjonarki św. Teresy od Dzieciątka Jezus, Siostry Karmelitanki Opatrzności Bożej i Siostry Karmelitanki Misjonarki, a także kilka Bractw Szkaplerznych z Południowego i Północnego Wschodu.

W rozważaniu tematu: Pielgrzymi nadziei w kierunku Góry Karmel, pomagała nam obecność

• naszego Przełożonego Generalnego fr. Miceal O'Neill, O.Carm.
• Doradcy Ameryk - fr. Luis Mazza, O.Carm.
• fr. Gilvandera Luiza Moreira, O.Carm., przeora Wspólnoty Karmelitów św. Edyty Stein w Belo Horizonte, Minas Gerais;
• Teresa Matos de Sousa TOCarm, z Sodalicji Vila Kosmos, Vicente de Carvalho, RJ;
• Geraldino do Espírito Santo z Trzeciego Zakonu Karmelu Komisariatu Generalnego Paraná;
• Silvano Tenório Felix, Przeor Trzeciego Zakonu Karmelu w Campo Limpo, SP, Sodalicja św. Alberta z Jerozolimy;
• o. Adailson Quintino, O.Carm., Prowincjał Karmelitów w Fluminense;
• o. Carlos Mesters, O.Carm.;
• José Araújo Filho, Trzeci Zakon Karmelu Prowincji Karmelitów Pernambuco – Sodalicja Naszego Pana Bom Jesus dos Passos/ SE.

„Nie mogę nazywać siebie kontemplatyczką, jeśli nie mam dobrych relacji z moim bractwem” – stwierdziła Teresa w swojej refleksji. Z kolei o. Gilvander, O. Carm., mówiąc na temat „Ku Górze Karmel w sprawiedliwości społecznej: Spojrzenie na duchowość karmelitańską z perspektywy proroctwa – Zwiastowania i Potępienia”, podkreślił wagę świadectwa w świecie ciągłych zmian i wyzwań, w tym politycznych, ekonomicznych, religijnych i społecznych.

Z kolei Przeor Generalny, o. Miceal O'Neill O. Carm., mówiąc o głównym temacie Kongresu: Pielgrzymi Nadziei ku Górze Karmel, podkreślił wagę nadziei w obliczu różnorodnych wyzwań, przed którymi stoi Zakon Karmelitów jako rodzina czerpiąca z tego samego źródła. „Kiedyś, uczestnicząc w spotkaniu, pewien świecki powiedział: 'JA TEŻ JESTEM KARMELITĄ!' Dla wielu zakonników karmelita oznaczał dotąd tylko zakonnice i zakonników. Już nie, WSZYSCY JESTEŚMY SOBĄ!” – stwierdził.

Podkreślamy również doświadczenie i świadectwo Geraldino do Espírito Santo, Trzeciego Zakonu Karmelitów Bosych z Generalnego Komisariatu Parany, którego temat brzmi: „Ku Górze Karmel w solidarności i misji: spojrzenie na duchowość karmelitańską z perspektywy misyjnej”. W bardzo osobisty i wzruszający sposób opowiedział on o roli duchowości karmelitańskiej w przywracaniu ludzkiej godności poprzez swoje własne życie.

Ojciec Prowincjał Prowincji Karmelitów Fluminense, o. Adailson Quintino O.Carm., wygłosił przemówienie na temat: „Solidarność w drodze do Góry Karmel”, podkreślając wagę Zakonu Karmelitów jako zaangażowania na rzecz ratowania życia społecznego. „Stowarzyszenie São Martinho jest konkretnym przykładem naszego zaangażowania w obronę życia i ratowanie życia społecznego” – stwierdził.

José Araújo Filho z Trzeciego Zakonu Karmelitańskiego w Sergipe, Prowincji Karmelitów w Pernambuco – Sodalicji Senhor Bom Jesus dos Passos/SE, wygłaszając przemówienie na temat: Ku Górze Karmel w kontemplacji: spojrzenie na modlitewno-kontemplacyjny wymiar Trzeciego Zakonu Karmelu, podkreślił znaczenie modlitwy opartej na Regule Trzeciego Zakonu Karmelu, co prowadzi nas do docenienia wiedzy o duchowym bogactwie naszej historii.

Gościliśmy również Radnego Generalnego Ameryki, o. Luisa Mazzę O.Carm, który wygłosił przemówienie na temat: „Ku Górze Karmel ze świeckimi karmelitami: Spojrzenie na Zakon Karmelitów z perspektywy świeckiej obecności w świecie”. Jego refleksja, oprócz podkreślenia znaczenia świeckiej obecności w Zakonie, otworzyła nam oczy na misję Pielgrzymów Nadziei w rodzinie karmelitańskiej: „Nie jesteście trzeciorzędni, jesteście karmelitami” – stwierdził.

Zwracamy również uwagę na wykład Silvana Tenório Felixa, Przeora Trzeciego Zakonu Karmelitów Bosych w Campo Limpo/SP, Sodalicji św. Alberta Jerozolimskiego, który przedstawił nam piękną refleksję na temat: „Ku Górze Karmel w misji świeckiej: rola świeckiego w historii Zakonu Karmelitów Bosych i dziś”. Skłonił nas do refleksji nad naszą misją nie tylko w Zakonie, ale i w Kościele, w kontekście naszych relacji w świecie pracy i rodziny.

Kongres uświetniły również hołdy i uznanie ze strony Zakonu dla misji realizowanej w różnych Sodalicjach i Bractwach, nie tylko w naszej Prowincji, ale w całej Brazylii. „Jestem wdzięczny za uznanie naszej pracy w São João Del Rei w stanie Minas Gerais” – powiedział prałat Geraldo Magela po otrzymaniu dyplomu i błogosławieństwa od Przeora Generalnego. Tymczasem młody Douglas Levi Batista Lopes z OTC w São João Del Rei w stanie Minas Gerais został uhonorowany jako promotor i propagator duchowości karmelitańskiej w tym mieście.

Na koniec podkreślamy trzy hołdy: po pierwsze, bratu Carlosowi Mestersowi O. Carm., lat 94, wiodącej postaci Zakonu Karmelitów i rodziny karmelitów w kontekście ruchu biblijno-duchowego. Według Paulo Dahera, koordynatora Komisji Prowincjalnej Trzeciego Zakonu Prowincji Karmelitów w Rio de Janeiro, na uwagę zasługuje również pan Carlos Borges z Sodalicji Esplanada w São Paulo. Był on największym honorowanym przez Kongres „Pielgrzymem Nadziei i Miłosierdzia” wśród ubogich w São Paulo. „Podczas II wojny światowej bogaci mieli pieniądze, ale nie mieli jedzenia; dziś mamy jedzenie, ale nie mamy pieniędzy” – stwierdził. Obecnie przebywa w domu opieki w São Paulo, gdzie poddaje się leczeniu onkologicznemu.

Punktem kulminacyjnym Kongresu była Msza Święta odprawiona przez arcybiskupa Orlando Brandesa z Aparecidy, koncelebrowana przez kilku obecnych księży. „Ojciec Elias przypomina nam: Jestem na górze przepełniony gorliwością dla Pana. Jestem przepełniony gorliwością. Obyśmy wszyscy, wraz z karmelitami, byli przepełnieni gorliwością dla Ojca, gorliwością dla Królestwa i gorliwością dla naszego Pana Jezusa Chrystusa… Szkaplerz jest nadzieją zbawienia” – stwierdził.

Notatki z konferencji Teresy Matos de Sousa, siostry Bractwa Braci Vila Kosmos – Vicente de Carvalho/RJ. Temat: Ku Górze Karmel we wspólnocie: Spojrzenie na życie braterskie w duchowości Trzeciego Zakonu Karmelu.

 „Karmelita, który się nie modli, jest fałszywym karmelitą”.

 „Kontemplacja musi mnie prowadzić do spotkania z innymi.”

 „W kontemplacji odnajduję swego bliźniego”.

 „Jeśli kontemplacja nie prowadzi mnie do spotkania z moim bratem, to nie jest to kontemplacja”

 „Karmelita musi łączyć, a nie dzielić”

 „Miłość do bliźniego jest drogą, która pomaga nam odnaleźć Boga”.

 „Jeśli pozwolisz Duchowi Świętemu działać w twoim życiu, zrobisz rzeczy, w które nawet ty będziesz wątpić i będziesz pytać siebie: Czy naprawdę to zrobiłem?”

 „Jeśli Słowo Boże nie czyni mnie lepszym człowiekiem, jest ono nieważne i bezwartościowe”.

 „Eucharystia musi być stała, a jeśli odbywa się codziennie, to Bogu niech będą dzięki”.

 „Modlitwa wychodzi na zewnątrz i spotyka naszego bliźniego, nie jest statyczna”.

 „Nie można być modlitewnym i kontemplacyjnym, nie będąc wrażliwym na ludzi.”

 „W życiu często musimy przełknąć swoje nieporozumienia, a po ich przełknięciu, skorzystać z okazji i odmówić modlitwę.”

 „Gdyby nasze dzieci zostały karmelitami i karmelitankami, nie musielibyśmy się martwić o przyszłość naszej Sodalicji”. 

„Jesteśmy karmelitami nie tylko w Kościele, na spotkaniach czy konferencjach. W domu musimy udowadniać naszą karmelitanckość”.