Aktualności

Wspomnienie św. Jana Pawła II - karmelitańskiego papieża

Data publikacji: wtorek, 22-10-2024

22 października obchodzimy w Kalendarzu Liturgicznym wspomnienie św. Jana Pawła II. Papież przez całe swoje życie był bardzo związany z Zakonem Karmelitów, był duchowym (choć nie kanonicznym) tercjarzem karmelitańskim, niewiele brakowało, a sam zostałby karmelitą. Jego kapłaństwo od początku do końca naznaczone było karmelitańskimi akcentami.

Zanim poszedłem do seminarium spotkałem człowieka świeckiego, Jana Tyranowskiego, który był prawdziwym mistykiem. Człowiek ten, którego uważam osobiście za świętego, wprowadził mnie na trop wielkiej mistyki hiszpańskiej, a zwłaszcza św. Jana od Krzyża.

— Jan Paweł II, Przekroczyć próg nadziei, Wydawnictwo KUL, Lublin 1994, s. 115

W parafii była osoba wyjątkowa: chodzi tu o Jana Tyranowskiego. Był on z zawodu urzędnikiem, chociaż wybrał pracę w zakładzie krawieckim swojego ojca. Twierdził, że bardziej mu to ułatwia życie wewnętrzne. Był człowiekiem niezwykle głębokiej duchowości. Księża salezjanie, którzy w tym trudnym okresie odważyli się na prowadzenie duszpasterstwa młodzieży, powierzyli mu zadanie polegające na nawiązywaniu kontaktów z młodymi ludźmi w ramach tzw. "Żywego Różańca". Jan Tyranowski wywiązywał się z tego zadania nie tylko w sensie organizacyjnym, ale także poprzez prawdziwą duchową formację, którą dawał związanym z nim młodym ludziom. Od niego nauczyłem się między innymi elementarnych metod pracy nad sobą, które wyprzedziły to, co potem znalazłem w seminarium. Tyranowski, który sam kształtował się na dziełach św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa, wprowadził mnie po raz pierwszy w te niezwykłe, jak na mój ówczesny wiek, lektury.

— Jan Paweł II, Dar i tajemnica, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 25

Początek...

Karol Wojtyła w 1942 roku postanowił studiować teologię. W tym celu wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. Na czwartym roku teologii Karol Wojtyła poczuł powołanie do wstąpienia do Zakonu Karmelitów. W tym samym czasie jego przyjaciel br. Leonard Kowalówka OCD został mianowany mistrzem nowicjatu w klasztorze w Czernej. To mianowanie przyjaciela skłoniło Wojtyłę do złożenia wniosku o przeniesienie z seminarium diecezjalnego do zakonnego. Wymagało to zgody biskupa, jednak metropolita krakowski kardynał Adam Stefan Sapieha nie wyraził na to zgody i zamiast tego doradził młodemu seminarzyście, aby „dokończył to, co zaczął”. Wojtyła posłuszny radzie pozostał na drodze kapłaństwa diecezjalnego. Swoją pracę magisterską poświęcił tematowi „Pojęcie środka zjednoczenia duszy z Bogiem w nauce św. Jana od Krzyża”.

Zaraz po święceniach w 1946 roku wyjechał do Włoch, aby kontynuować studia na rzymskim Angelicum. Dwuletnie studia uwieńczył tytułem doktorskim za dysertację pt. Problem wiary u św. Jana od Krzyża. Dla potrzeb doktoratu nauczył się języka hiszpańskiego, by czytać teksty XVI wiecznego karmelitańskiego klasyka mistyki chrześcijańskiej w oryginale.

... i koniec

W Rogitus Jana Pawła II, okolicznościowym dokumencie napisanym na pergaminie i w metalowej tubie włożonym na wieczną pamiątkę Najwyższego Pasterza do cyprysowej trumny w chwili jej zamykania, znajdują się imiona dwóch świętych karmelitańskich. Pierwsze – to imię świętego Jana od Krzyża wspomniane z racji doktoratu Ojca Świętego na Angelicum w Rzymie. Drugie – to imię świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, którą Jan Paweł II ogłosił Doktorem Kościoła 19 października 1997 roku.