Błogosławiona Archaniela Girlani urodziła się jako Eleonora Girlani w 1460 roku w Trino, na Monte Ferrato, na północy Włoch w rodzinie szlacheckiej. Od dziecka wychowywana była przez siostry benedyktynki i miała zamiar zostać mniszką benedyktyńską, jednak w drodze do klasztoru koń opierał się i nie chciał jej tam zawieźć. Ona uznała to za znak i razem ze swoimi dwiema siostrami, Marią i Francescą (Scholastyką), w wieku 17 lat przywdziała habit karmelitański w klasztorze w Parmie, gdzie przyjęła imię Archaniela (Arcangela). Została przeoryszą klasztoru w Parmie, a następnie była także przełożoną nowej fundacji w Mantui od 1492 roku do swej śmierci. Zasłynęła z niezwykłych darów ekstazy, lewitacji i cudów. Często wpadała w ekstazę w czasie medytacji nad tajemnicami wiary.
W dawnym rękopisie znajdujemy zapis, że błogosławiona Archaniela przeżywała swoje życie zakonne tak głęboko, że zgodnie z nazwą klasztoru, który poświęcony był Najświętszej Marii Pannie w Raju, ona i inne mniszki, choć jeszcze tutaj na ziemi żyły jakby były już w niebie.
Archaniela poważnie zachorowała w trzecim roku przełożeństwa w Mantui. Wzmocniona sakramentami i z oczyma utkwionymi w obrazie Chrystusa ukrzyżowanego, powtarzała słowa, które wypowiadała często: „Jezu, miłości moja” i spokojnie oddała ducha 25 stycznia 1495 roku. Świadectwa dotyczące jej kultu zostały zbadane przez Świętą Kongregację i zatwierdzone przez papieża Piusa IX, który zezwolił, aby odmawiano oficjum ku jej czci.
